รีวิว The Conjuring​: The Devil Made Me Do It | คนเรียกผี 3 มัจจุราชบงการ

The Conjuring​: The Devil Made Me Do It  หนังภาคที่ 3 นี้เป็นการย้ายมือจากผู้กำกับเดิมอย่าง เจมส์ วาน (James Wan) ที่ผันตัวไปเป็นโปรดิวเซอร์และมอบบังเหียนให้แก่ ไมเคิล ชาเวซ (Michael Chaves) ดาวรุ่งที่มีผลงานสยองขวัญก่อนหน้าอย่าง ‘The Curse of La Llorona’ (2019) ซึ่งวานก็เป็นโปรดิวเซอร์ให้ เรียกว่าเขาเป็นเด็กปั้นของวานเต็มตัวคนหนึ่งก็ว่าได้ และวานคงมองเห็นบางอย่างในตัวชาเวซถึงกล้ามอบภารกิจปิดไตรภาคแฟรนไชส์ที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งของเขาเองให้ชาเวซสานต่อ

เรื่องราวอันน่าสลดใจในความหวาดกลัว การฆาตกรรม และความชั่วร้ายที่พวกเขายังไม่เคยรู้จัก ที่จะสร้างประสบการณ์หวาดผวาให้กับ เอ็ด และ ลอร์เรน วอร์เรน ในการสืบสวนเรื่องราวเหนือธรรมชาติ หนึ่งในกรณีการเจอผีที่น่าตื่นเต้นมากที่สุดของครอบครัววอร์เรน เมื่อจำเลยเด็กในคดีฆาตกรรมให้การว่าเขาถูกปีศาจเข้าสิงและทำไปโดยไม่รู้ตัว

ภาพรวมในภาคนี้ดีไซน์ความสยองผ่านความสัมพันธ์ของมนุษย์ที่เปราะบางแบบฉลาด ๆ และสร้างสรรค์อย่างในภาคก่อน ยังถูกเติมเต็มด้วยความตื่นเต้นและรูปแบบการพึ่งพาซีจีที่มากเกินไป ทั้งฉากที่ต่อสู้มาถึงหน้าผา หรือในห้องเก็บศพ แม้ดูจะมีฉากใหญ่ ๆ ให้เล่นบ้าง แต่ยังไม่ต่อเนื่องมีการเว้นพักอารมณ์นานเกินไป และภาพรวมก็ต้องยอมรับว่าหนังไม่ได้ดูโดดเด่นแตกต่างกับหนังเรื่องอื่น ๆ นัก จะมีที่ดูตื่นตาเป็นเอกลักษณ์ได้หน่อยก็มีไม่กี่ฉาก เช่น ฉากที่ป่าเปลี่ยนจากกลางวันเป็นกลางคืน หรือฉากที่ลอร์เรนวิ่งหนีพร้อมดอปเพลแกงเกอร์ของตนเองที่ใช้เทคนิคเอานักแสดงแทนมาประกอบฉากได้อย่างสร้างสรรค์ และไม่ใช่ว่าหนังไม่ดีไปหมดหรือล้มเหลว เอาเข้าจริงคุณภาพของโปรดักชันและการเล่าเรื่องยังมีกลิ่นอายและระดับที่ดีอย่างผลงานของวานอยู่ไม่น้อย ทั้งการใช้การโคลสอัปความมืด หรือการทำหนังย้อนยุคให้เนียนตา เพียงแต่โครงเรื่องเองเป็นปัญหาที่เอาโปรดักชันไปกลบก็ยังเห็นอยู่ดี 

👉👉 ติดตามเรื่องราวเกี่ยวกับ หนังซุปเปอร์ฮีโร่ ได้ที่นี่